..Πιστεύω πάντως ότι το χρώμα φέρνει τρεις πρόσθετες δυσκολίες στη φωτογραφική έκφραση. Άν αυτές ξεπεραστούν - και αυτό έχει συμβεί σε ελάχιστες περιπτώσεις - , τότε το χρώμα συναρπάζει.
Η πρώτη δυσκολία είναι ότι πρέπει να ξεπεραστεί ακόμη ένα ρεαλιστικό στοιχείο της φωτογραφίας, που κινδυνεύει να την περιορίσει στο ρόλο της περιγραφικής απεικόνισης. Πάλι όμως ο ρεαλισμός του χρώματος είναι απατηλός, αφού οι αποχρώσεις της φωτογραφίας σπανίως ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα την οποία απεικονίζουν. Εντούτοις ο κίνδυνος είναι υπαρκτός, αφού το χρώμα δημιουργεί ψυχολογικά την εντύπωση της αλήθειας. Η δεύτερη δυσκολία είναι πως ο φωτογράφος έχει ένα επιπλέον στοιχείο να ελέγξει και να εκμεταλλευθεί. Τα χρώματα και οι συνδυασμοί τους είναι γνωστό πως δημιουργούν διάφορες συγκινησιακές εντάσεις, καθώς επίσης και ποικίλες αισθητικές παραλλαγές. Ο φωτογράφος πρέπει να προσθέσει στη δημιουργική διαδικασία μία παραπάνω έννοια, ένα παραπάνω πρόβλημα. Τέλος η τρίτη δυσκολία βρίσκεται στο ότι ο φωτογράφος τυπώνοντας την έγχρωμη φωτογραφία δεν έχει τόση ελευθερία παραλλαγών, αφού κάθε αλλαγή στους τόνους της φωτογραφίας συνεπάγεται και χρωματική αλλοίωση...